De achterband van mijn fiets was alweer kapot. Vorige keer hebben ze mijn binnenband vervangen, want die hadden ze blijkbaar al heel vaak geplakt, dus een nieuwe was een betere optie. Nu een week later was hij weer kapot. Dus ik wou het laten maken. Op elke hoek van de straat heb je hier een fietsenmaker, dus dat valt mee. De eerste die ik tegenkwam was nu toevallig dicht. Ik zou dus te laat zijn op school. Ik wandel naar de volgende. Die zegt dat hij hem zal oppompen en de als het de dag erna nog was, zou hij hem plakken. Maar 5 meter verder was hij alweer zo plat als iets. Dus bij de volgende fietsenmaker, vraag ik om de band te plakken en om ineens na te kijken of er misschien iets scherp zit in de buitenband. De buitenband bleek eigenlijk ook heel versleten te zijn, dus ik moest een nieuwe kopen. Algoed zijn er ook overal fietsenwinkels. De fietsenmakers zelf hebben geen gerief om te vervangen. Dat gaan ze dan snel kopen of ze vragen om dat even te gaan kopen. Na een half uurtje was mijn fiets weer in orde. Ik was wel te laat voor school. En plots kwam ik onderweg allemaal collega’s tegen seg. Als ik op tijd ben, kom ik nooit iemand tegen, maar als je een half uur of meer te laat bent, dan kom je zo al wel eens wat andere leerkrachten tegen .
Dat vind ik wel het leuke aan Ghana. Ze hebben hier misschien heel weinig en hebben maar weinig nodig, maar wat ze nodig hebben vind je overal: mensen die fietsen, brommers en auto’s herstellen, eten en drinken, kleermakers, … Je moet nooit ver lopen om eender wat te vinden. Handig hoor!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten