Woensdag en donderdag ben ik naar Mole geweest. Ja, blijkbaar kan dat, niet naar school gaan en naar Mole gaan. Anke en Fidelis gingen mij meenemen. Maar dat kon alleen in de week. Ik had het er wel moeilijk mee. Ik kom naar hier om te werken, en ik neem al zo snel 2 dagen verlof. Maar dat kan allemaal. Het zou hier pas raar zijn als iemand van de leerkrachten elke dag aanwezig is. Dan zullen ze de volgende maanden nog raar opkijken. Want ik ben niet van plan om dit vaak te doen, verlof nemen. Tenzij wanneer mama, Tina en Wouter komen. Dan moet ik die gaan halen aan het vliegtuig. Maar dat is juist als het goede vrijdag is, dus dan zou ik maar 1 dag missen. Swat, buiten de kwestie. Dus: Mole.
Woensdag zijn we met de auto naar daar gereden. 3 uur rijden, waarvan 2,5 uur bobbelige weg. Als je dan vanachter zit, ik kan u verzekeren, niet aangenaam. Die gordel werkt té goed! Pas op het einde van de terugweg had ik de truk gevonden van de gordel losser te doen en vast te houden..
Wandelingen met een gids kan om half 3 in e namiddag of om 7u ’s morgens. Aangezien het hier verschrikkelijk warm is in Ghana, kozen wij voor die van 7u donderdagmorgen. Dat wil zeggen dat we woensdag wat hebben kunnen ‘relaxen’. Zwemmen (ja, daar was een zwembad), op een stoel een boek lezen met uitzicht op het park. Van dat lezen kwam wel niet veel. Ik was te geconcentreerd aan het kijken of ik daar in de verre verte misschien niet iets zag bewegen. En als ik nog maar dacht iets te zien, had ik mijn fototoestel al gereed. Toen we daar zo zaten te kijken, kwam er een ‘bushbuck’ nogal dichtbij. En uiteindelijk heel dichtbij. Ook nu, na de wandeling, nog steeds een van de best gelukte foto’s.
De wandeling zelf was wel leuk met een toffe gids. Van heel ver hebben we iets gezien wat een krokodil zou moeten zijn. Verder hebben we veel bushbuck’s gezien en kob’s. Beide in mijn ogen hertjes. En toen kwamen er plots olifanten naar het water gewandeld. Met een omweg zijn we daar rond gewandeld en dan hebben we ze uiteindelijk van redelijk dichtbij goed kunnen zien. En verder nog wat vogels gespot, vraag me niet welke. De wandeling begon aan een dorp. En in dat dorp loopt het vol apen en everzwijnen. Dat was wel grappig om te zien.
Voila, Mole in het kort. En dan nu: een kwis! (zie ander blogberichtje).
Kristien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten